இமைக்குள் நிற்கும் கேள்விகள்

நீண்ட இரவின் முடிவில்
காத்திருக்கின்றது
நேற்றைய வாழ்வில்
உதிர்ந்து போன ஒரு
பூவின் இதழ்

காட்டு வழிப் பயணத்தின்
இறுதியில் கிடைக்கின்றது
வற்றிப் போன நதியின்
சுவடு

தூரப் பயணம் ஒன்றின்
கடைசித் தரிப்பிடத்தில்
அழிந்து போனது
ஆரம்பித்த இடமும்
இறுதி புள்ளியும்

எங்கு சென்று தேடுவேன்
காணாமல் போன என்
உயிர் தொங்கிய
பெரு விருட்சத்தை

அடர்ந்து பெரிதாக நின்றிருந்த
பெரு விருட்சத்தின்
கிளையில்
தொங்கிய பறவைகள் அனைத்தையும்
பெரும் பூதம் தின்றுகொழுத்த
கதையையும்
அந்த
பூதத்தை என் தோழர்களே
வளர்த்து பறவைகளை தின்னக்
கொடுத்த கதையையும்
எப்படிச் சொல்வேன்
என் பிள்ளைக்கும்
அவன் பேரனுக்கும்

என் வரலாறு முழுதும்
பரவிக் கிடக்கும்
சந்துகள் எல்லாம்
என் தோழர்களின் கல்லறையை
என் மற்ற தோழர்களே தோண்டிய கதையை
எப்படிக் சொல்வேன்
என் மகளுக்கும்
அவள் பூட்டிக்கும்

இறுகிக் கிடக்கின்றது மனம்
ஐயோ
என்று நெஞ்சில் அடித்து
அழவும் முடியாமல்
ஓ
என்று ஒப்பாரியும் இயலாமல்
சொற்கள் அனைத்தும்
வறண்டு போய்
செத்து கிடக்கின்றது

எங்கு விட்டோம் பிழை
எங்கும் விட்டோமா பிழை ?

நித்திரை வரா
இரவொன்றில்
மேலே வானில் கத்திக் கொண்டு
போகும் Goose இன்
குரலிலும்
தேடுகின்றேன்

இருண்டு கிடக்கும் என் தேசத்தில்
இருந்து ஒரு பதில்
வராதா என

நிழலி : ஏப்ரல் 03 /2011 மாலை