யுகங்களுக்கு அப்பால்
பெருக்கெடுத்த காலம்
எம்மை அடிமையாக்கியே
இன்னும் நீண்டு செல்கின்றது
ஈழப் பெருங் கடலையும்
கால நதி சப்பித் துப்பியது
போர்ப் பரணி பாடி
அணிவகுத்த ஆயிரமாயிரம்
தோழர் போன திசை அழித்த
காலம் பெரும் பசி
கொண்டு அலையுது
நெஞ்சில் கனல் கக்க
தோழர்களை காத்த
மக்கள் மீதும்
நெருப்பு துகள்களை
கொட்டி பெரும்பசியை
தீர்த்தலைகின்றது
காலத்தின் திசைகளை
எமக்கு எதிரியாக்கியது
யார்
கொட்டும் குளவிகளின்
நுகத்தடியில்
எம் தலைவிதியை
செருகியது யார்
எதிரியின் கையில்
காலத்தை ஒப்படைத்தது
யார்
எமக்கான காலத்தை
நாமே எழுத முயன்ற
ரட்சகனையும் கால ராட்சதனா
கொன்றழித்தான்
அடிமையாய் கரையும் காலத்தை
உடைத்து சுதந்திரத்தின்
பெரு நெருப்பில்
சாம்பலாக்க முயன்றவனையுமா
கால அரக்கன்
சிதைத்து அழித்தான்
சூனியப் பெரு வெளியில்
கண்ணீர் துளியாய் போன
மந்தைகளின் வாழ்வை
மீட்க வந்த மேய்பனின்
கனவுகளையுமா
கால அசுரன்
சப்பித் துப்பினான்
உயிரற்ற உடலாய்
கிடக்கின்றோம் நாம்
இங்கு
உடலற்ற உயிராய்
அலைகின்றான் மேய்ப்பன்
அங்கு
அவனின் இறுதி
மூச்சிலும் எம்மில்
பற்றாத பெரு நெருப்பை
சபித்து கொண்டே
அலைகின்றான் அங்கு
கால சக்கரம்
நெரித்துப் போட்ட
எம் உணர்வுகளின்
மேல் காறி உமிழ்ந்தவாறே
அலைகின்றான் அங்கு
அவன் நடக்கும் பாதை
எங்கும் காலம் நின்று
பரிகாசம் செய்கின்றது
பற்றாத பெரு நெருப்பு
பற்றி கேலி செய்கின்றது
எம் மீதான
தோற்றுப் போன அவனின்
நம்பிக்கைகள் மீது
அவனின் ஆத்மா
கிடந்தழுகின்றது
இனி
அவன் தன் புல்வெளிகளை
இந்த ஆட்டுக் கூட்டத்திற்கு
தர மாட்டான்
காலத்தை
மாற்றி
எழுத முயன்றவனின்
தோல்வி
அவனின் மந்தைக் கூட்டதாலேயே
எழுதப் பட்டது
யுகங்களுக்கு அப்பால்
பெருக்கெடுத்த காலம்
எம்மை அடிமையாக்கியே
இன்னும் நீண்டு செல்கின்றது..
:நிழலி
(July 22, 2009
காலை 11:50)
பெருக்கெடுத்த காலம்
எம்மை அடிமையாக்கியே
இன்னும் நீண்டு செல்கின்றது
ஈழப் பெருங் கடலையும்
கால நதி சப்பித் துப்பியது
போர்ப் பரணி பாடி
அணிவகுத்த ஆயிரமாயிரம்
தோழர் போன திசை அழித்த
காலம் பெரும் பசி
கொண்டு அலையுது
நெஞ்சில் கனல் கக்க
தோழர்களை காத்த
மக்கள் மீதும்
நெருப்பு துகள்களை
கொட்டி பெரும்பசியை
தீர்த்தலைகின்றது
காலத்தின் திசைகளை
எமக்கு எதிரியாக்கியது
யார்
கொட்டும் குளவிகளின்
நுகத்தடியில்
எம் தலைவிதியை
செருகியது யார்
எதிரியின் கையில்
காலத்தை ஒப்படைத்தது
யார்
எமக்கான காலத்தை
நாமே எழுத முயன்ற
ரட்சகனையும் கால ராட்சதனா
கொன்றழித்தான்
அடிமையாய் கரையும் காலத்தை
உடைத்து சுதந்திரத்தின்
பெரு நெருப்பில்
சாம்பலாக்க முயன்றவனையுமா
கால அரக்கன்
சிதைத்து அழித்தான்
சூனியப் பெரு வெளியில்
கண்ணீர் துளியாய் போன
மந்தைகளின் வாழ்வை
மீட்க வந்த மேய்பனின்
கனவுகளையுமா
கால அசுரன்
சப்பித் துப்பினான்
உயிரற்ற உடலாய்
கிடக்கின்றோம் நாம்
இங்கு
உடலற்ற உயிராய்
அலைகின்றான் மேய்ப்பன்
அங்கு
அவனின் இறுதி
மூச்சிலும் எம்மில்
பற்றாத பெரு நெருப்பை
சபித்து கொண்டே
அலைகின்றான் அங்கு
கால சக்கரம்
நெரித்துப் போட்ட
எம் உணர்வுகளின்
மேல் காறி உமிழ்ந்தவாறே
அலைகின்றான் அங்கு
அவன் நடக்கும் பாதை
எங்கும் காலம் நின்று
பரிகாசம் செய்கின்றது
பற்றாத பெரு நெருப்பு
பற்றி கேலி செய்கின்றது
எம் மீதான
தோற்றுப் போன அவனின்
நம்பிக்கைகள் மீது
அவனின் ஆத்மா
கிடந்தழுகின்றது
இனி
அவன் தன் புல்வெளிகளை
இந்த ஆட்டுக் கூட்டத்திற்கு
தர மாட்டான்
காலத்தை
மாற்றி
எழுத முயன்றவனின்
தோல்வி
அவனின் மந்தைக் கூட்டதாலேயே
எழுதப் பட்டது
யுகங்களுக்கு அப்பால்
பெருக்கெடுத்த காலம்
எம்மை அடிமையாக்கியே
இன்னும் நீண்டு செல்கின்றது..
:நிழலி
(July 22, 2009
காலை 11:50)
No comments:
Post a Comment